کوی یار
بـه هــرجا بنگرم روی تــوبـیـنــم
به محراب هم دوابروی توبـــیـنـم
دل دیـوانـه ام بـــیــتـــاب گـردد
اگـرچـشــمان جـادوی تـوبــیـنـم
زدامـت کـی رهـایــی می توانــم
اگرزنـجیــرگـیسـوی تــوبــیـنـم
غـزالانرا اگـربــیـنـــم به صحـرا
خـرام سرو دلـجوی تــوبــیـنــم
زدسـتــت تـلـخ گـردد روزگـارم
که هردم آتـشین خوی تـوبـیـنـم
چه خوش باشد تن رنجور« فکرت»
فــتـا ده برسرکـوی تـوبــیـنـم
نظرات شما عزیزان:
|
تبادل
لینک هوشمند
آمار
وب سایت:
شعر : ( کوی یار )
نويسنده: 
